Πυροτεχνήματα

Όσο αντιπαραγωγική είναι η πολιτική που γίνεται κορδέλες, άλλο τόσο είναι η πολιτική που γίνεται με πυροτεχνήματα. Κι αν στην πρώτη κατηγορία εμπίπτουν τα αλλεπάλληλα εγκαίνια της ίδιας εθνικής οδού, στη δεύτερη ανήκει η αναγγελθείσα από τον αρμόδιο υπουργό εισαγωγή εισοδηματικών κριτηρίων στα πρόστιμα για τις παραβάσεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.

Ο υπουργός δηλώνει ότι με αυτόν τον τρόπο «θα χτυπηθεί η λογική "έχω λεφτά, πληρώνω και παρανομώ"». Πρόκειται ασφαλώς για πλάνη. Γιατί το πλουσιόπαιδο που έχει στο μυαλό του δεν σωφρονίζεται εάν καταβάλλει μεγαλύτερο οικονομικό τίμημα για την ασυνειδησία του. Αντίθετα, το μήνυμα που στέλνεται σε έχοντες και μη έχοντες είναι ότι η ισότητα απέναντι στον νόμο εξαρτάται από το πορτοφόλι του καθενός. Και αυτό είναι από τα χειρότερα μηνύματα που μπορεί να στείλει σε μια κοινωνία η πολιτεία.

Είναι προφανές ότι οι προθέσεις του υπουργού απαντούν σε μια λαϊκίστικου τύπου θεώρηση, η οποία σχηματοποιείται στην αντίληψη πως το ακριβό και γρήγορο αυτοκίνητο σκοτώνει διαφορετικά από ένα φτηνό και παλιό. Με αυτήν την εντυπωσιοθηρική εικόνα, της «βολίδας» που οδηγεί το πλουσιόπαιδο ασυνείδητα, επιχειρεί ο υπουργός να κάνει πολιτική με πυροτεχνήματα. Γιατί στις κοινωνίες της ισονομίας η τιμωρία δεν μπορεί να είναι προοδευτική, όπως θα έπρεπε να συμβαίνει για παράδειγμα με τη φορολογία. Και γιατί τα πυροτεχνήματα δεν λύνουν το πρόβλημα μιας χώρας που έχει πληρώσει και εξακολουθεί να πληρώνει υψηλότατο τίμημα στους δρόμους της.

ΤΑ ΝΕΑ