Ήλπιζα ότι όλη αυτή η δυσάρεστη κατάσταση κάτι θα μας δίδασκε, κάπου θα μας βοηθούσε να ξανασκεφτούμε, να το πάρουμε αλλιώς το πράγμα. Τίποτα.
Περίμενα ότι θα μαθαίναμε το απλό, το σαφές, αυτό που είναι γενικώς ισχύον σε όλα τα πολιτισμένα κράτη, ήτοι το σεβασμό στους νόμους, απροϋπόθετα. Το σεβασμό στο Νόμο γιατί είναι Νόμος κι όχι γιατί μας αρέσει ή δεν μας αρέσει, μας συμφέρει ή όχι. Τίποτα.
Ψάχνουμε το παραθυράκι. Όλοι. Δεν διαμαρτυρηθήκαμε ποτέ γιατί παραβιάζεται ο Νόμος αλλά πάντοτε επισημαίναμε την
παραβίαση από άλλους όταν η τσιμπίδα του έπιανε εμάς.
(Γιατί με γράφεις για ζώνη κύριε τροχονόμε, ο άλλος πέρασε με κόκκινο!).
Κι έτσι, ο τσαμπουκάς, το θράσος ο εκβιασμός, η τζάμπα μαγκιά -τζάμπα γιατί Τίποτα δε διακινδυνεύει- κυριάρχησαν.
Άκουσα πολλές φορές αυτές τις μέρες τη φράση "η Δημοκρατία δεν εκβιάζεται". Έτσι θα έπρεπε. Αλλά όχι στη χώρα μας. Στη χώρα μας μια χαρά εκβιαζόταν και εκβιάζεται,πάντα. Θυμηθείτε μία φορά που οι τσαμπουκαλεμένοι αγρότες ("όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά") υποχώρησαν; Οι εκπαιδευτικοί που όλα τα αιτήματα τους (οικονομικά, μη φανταστείτε κάτι άλλο!) τα έθεταν πάντα εν μέσω Πανελληνίων; Οι δικαστές που, ακόμη και τώρα, δεν καταδέχονται τμηματική καταβολή των αναδρομικών τους;
Μόνο ο τσαμπουκάς κυριάρχησε. Και κυριαρχεί. Αυτός που πλήρωνε μια ζωή τα δάνειά του, δε θα πάρει ρύθμιση από την τράπεζα αν πρώτα δε σταματήσει να πληρώνει!!! Αυτός που δέχεται την αξιολόγηση, τίθεται στο περιθώριο ενώ επαινείται αυτός που την αρνείται (συνήθως για ιδιοτελείς σκοπούς που τους βαφτίζει ιδεολογία) από εκείνους που θα έπρεπε να τον ελέγξουν. Ακόμα και σε καφετέρια (μου έχει τύχει!) κάθονται έξω οι μη καπνίζοντες για να μπορούν να θεριακλώνουν οι καπνιστές!
Γι'αυτό λοιπόν, οι Ρωμανοί μιλάνε για νίκη (ποιός χέστηκε για τον άλλο το φουκαρά που πραγματικά ΑΔΙΚΑ του κόπηκαν οι άδειες για το ΤΕΙ παρά το ότι κάλυπτε ΟΛΕΣ τις προϋποθέσεις του Νόμου, ποιός ασχολήθηκε μαζί του;), κουκουλοφόροι κατεβάζουν κόσμο και οδηγό από ένα λεωφορείο για να το κάψουν (αλήθεια, αν δεν δέχονταν να κατέβουν, τί θα γινόταν;), κι ο τσαμπουκάς ανάγεται σε εκείνες τις μεγάλες αρετές που από αρχαιοτάτων χρόνων διέθετε η φυλή και που κατ'αυτήν τη θέαση, η Αντιγόνη είναι μια Σουφραζέτα, ο Λεωνίδας ένας ντάης, ο σύγχρονος Έλληνας ένας Αδούλωτος που όμως δε μας εξηγεί πώς κατάφερε με τόση μαγκιά να μείνει 400+ χρόνια ραγιάς.
Αν μετά από τόσα και τόσα, ούτε το ελάχιστο δεν έχουμε κατανοήσει και χωνέψει, ας μην περιμένουμε τίποτε άλλο παρά μόνο πότε θα τραβήξουν την πρίζα οι απ'έξω. Κι ίσως κοντά είναι η ώρα.
Β.Κ.-παρατηρητήριο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.